"Niet het vallen is falen, maar het niet meer opstaan"

Maak kennis met de jonge moeder Ashley (24), die zwanger werd op haar vijftiende. Ze vertelt openhartig over haar leven, haar uitdagingen én hoe de hulp van Youké haar heeft geholpen. Een inspirerend verhaal waarin Ashley deelt hoe het moederschap bijgedragen heeft aan het vinden van haar veerkracht. “Hoe harder mensen zeiden dat ik het niet ging redden, hoe harder ik wilde bewijzen dat ik het wél kon.”

“Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, zat ik in het examenjaar van de middelbare school. Bij het zien van de positieve test zag, was ik eigenlijk heel erg blij. Ik wilde van kleins af aan al mama worden. Dus toen mijn droom werkelijkheid zou worden, was ik intens gelukkig. Dit was wat ik wilde en ik wist dat ik het ging redden.” Ashleys familie was minder enthousiast. “Een groot deel van mijn familie stond niet achter de zwangerschap. De vader van mijn kind was er wel blij mee.”

Tussenjaar
Op haar zestiende beviel Ashley van haar zoon Elijah. Wat volgde, was een pittig jaar. “Nadat ik de grootste uitdaging achter de rug had – de bevalling – dacht ik: als ik dit kan, kan ik alles aan. Ik had er ontzettend tegenop gezien. De eerste drie maanden na de bevalling heb ik bij mijn moeder gewoond. Ik nam een tussenjaar om te wennen aan het moederschap.” Na de eerste maanden ging Ashley op zichzelf wonen, samen met haar zoontje en vriend. Begin 2020 raakte Youké betrokken bij het gezin. “De relatie tussen de vader van Elijah en mij was niet goed. Via de gemeente kwamen we terecht bij Youké. Samen gingen we kijken hoe we als gezin met de problematiek om konden gaan. Een paar weken later zouden we een vervolggesprek hebben maar in de tussentijd heb ik een punt achter onze relatie gezet. Dus het vervolggesprek was toen we al uit elkaar waren.”

Klein gemaakt

“Op de middelbare school ben ik achternagezeten, gepest, klein gemaakt, noem maar op. ” Ondanks de uitdagingen in haar persoonlijke leven en het feit dat ze geen steun kreeg, slaagde Ashley erin om haar school af te maken en zich te richten op het moederschap. Ashley: ”Na mijn tussenjaar ging ik terug naar school. Ik heb mijn mbo 2-diploma gehaald. Mijn ex is me blijven steunen in deze periode. Het was geen makkelijke tijd. Het is best een zwaar jaar geweest maar ik heb het wel gehaald. En hoe harder mensen zeiden dat ik het niet ging redden of dat ik het niet kon, hoe harder ik wilde bewijzen dat ik het wel kon.”

Mijn ei kwijt
“Youké heeft ons begeleid naar onze wensen. Ze keken vooral naar Elijah. Wat heeft hij nodig? Hoe kan hij het beste tot zijn recht komen? Hoe kunnen we hem voldoende horen en zien? Er zijn weken geweest dat ik twee, drie keer met mijn begeleider aan de telefoon zat. Zodat ik mijn ei kwijt kon en even kon praten met iemand die er anders tegenaan keek. Op deze manier bleef ik niet hangen in strijd of haat. Deze steun heeft heel veel voor mij betekend. Youké heeft me vooral geholpen op een andere manier mijn mening te leren vertellen. Mijn mening zo te formuleren dat ‘ie nog steeds overkomt maar niet gelijk aanvallend is. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik nu samen met mijn ex langs het voetbalveld kan staan en dat we samen kunnen overleggen.”

Het goede voorbeeld
“Goed voorbeeld doet goed volgen. Als jij niet het goede voorbeeld kunt geven dan kan een kind ook nooit het goede voorbeeld volgen. En het is heel belangrijk om liefdevol opgevoed te worden en het gevoel te krijgen dat je er mag zijn. Dat begint toch echt bij jezelf. Pas als jij gelukkig en tevreden bent kan je kind ook gelukkig en tevreden worden.”

In de spiegel
“Op het diepste punt in mijn leven heb ik me aangemeld bij Solutions. Ik was verslaafd; ik leefde om te gebruiken en gebruikte om te kunnen blijven leven. Ik was in een waas en kon er daardoor niet écht zijn voor Elijah. Op een gegeven moment keek ik in de spiegel en zag ik die persoon waar ik zo’n grote afkeer van heb. En dat wilde ik niet. Dat mócht niet gebeuren. Elijah verdiende het niet om dezelfde jeugd te krijgen als ik heb gehad.” In deze moeilijke periode kreeg Ashley hulp vanuit haar netwerk en van haar moeder. “Maar in feite begon het voor mezelf zorgen nu pas écht. Ik leerde hoe ik het ritme en de regelmaat erin kon houden. De ene keer ging dit goed, de andere keer iets minder. Maar ik ben er wel een heel stuk wijzer door geworden.”

Knuffelen en uitdagen
“Wat ik het leukste vind aan moeder zijn? Eigenlijk vind ik echt álles leuk. Ik geniet van de knuffelmomentjes. Wanneer Elijah, die inmiddels alweer acht jaar is, half slaperig naar beneden komt. Ik geniet ervan hoe hij gaat treuzelen en uitdagen als hij geen zin heeft om te douchen. Hoe hij lekker aan het spelen is en ik op een afstandje gewoon mag toekijken. Ik ga nog steeds naar therapie dus ik werk aan mezelf. Ik ben op zoek naar wie ik ben, wat mijn interesses en hobby’s zijn en hoe ik verder wil groeien. Heel spannend, maar ik denk dat het wel goed gaat. Ik pak alles aan wat er op mijn pad komt en daar probeer ik het beste van te maken.”

“Vroeger voelde ik me altijd dat kleine kutkind omdat ik het nakomertje was. Dat ben ik nu niet meer. Ik ben nu gewoon vrouw en mama. En wat ik vind, dat mag ik vinden en uitspreken. Ik ben het meest trots op Elijah. Hij is mijn hele leven, mijn trots. Zonder hem was ik nooit geweest wie ik nu ben.”